ការសម្រួមមិនបណ្តាលឲ្យកើតកិលេសគឺ មានសទ្ធាមុតមាំក្នុងព្រះសាស្តានិងព្រះធម៌ សតិរវាំងចិត្តមិនឲ្យធ្វេសស្មារតីចេញទៅរីករាយជាមួយអារម្មណ៍ខាងក្រៅ មានការអំណត់អត់ធន់ជាមួយរូបសម្លេងក្លិនរសសម្ផស្សពាល់ត្រូវកាយ មិនខ្ជិលច្រអូសក្នុងកិច្ចបដិបត្តិព្រះធម៌ មិនរលត់សតិ ព្យាយាមសិក្សាសច្ចៈធម៌ដើម្បីកំចាត់អវិជ្ជា ចិត្តចងជាប់ជាមួយកាយជានិច្ច។