I- កើតសំណព្វ ស្អប់ចំណេះ ចេះមិនគ្រប់ ផ្លាស់ប្តូរភព ជាតិកំណើត កើតមិនស្រាន្ត ស្តាយចំណាប់ ចាប់មិនច្បាស់ ចេះតែស្មាន បានភពឋាន គឺនរកសូន្យទទេរ ។
II- ស្តាយចំណេះ ចេះមិនច្បាស់ ដើររៀបរាប់ ឲ្យគេស្លាប់ បង់អាសារ ទ្រព្យបុណ្យគេ កើតជាមនុស្ស សេពគប់ខុស គ្មានសល់ទេ អាស្រូវកេរ្តិ៍ ដែលមាតា បានបង្កើត ។
III- ពុទ្ធឪវាទ នៅថ្លាស្អាត បែរមិនល្អ ព្រោះសត្វក្រ នឹងបានយល់ សព្វសេចក្តី ទិដ្ឋិលុប លើបញ្ញា លែងដឹងអី គ្មានប្រណី ចេញវាចា តាមសប្បាយ ។ ឲ្យតែបេះដូងស្អាត ឲ្យតែចិត្តបរិសុទ្ធិពីមនោមក ជេរប្រមាថយ៉ាងណាក៏បានដែរ ! ។