ការដើរតាមមាគ៌ាប្រាំបីប្រការ(មគ្គមានអង្គ៨)មិនមែនធ្វើឲ្យយើងក្លាយជាព្រះពុទ្ធទេ ព្រោះយើងទាំងអស់គ្នាគឺជាសត្វខ្វះបារមី តែនៅមានផ្នត់គំនិតដើមរបស់ព្រះពុទ្ធ ឬនៅមានធាតុត្រាស់ដឹងនៅក្នុងខ្លួន ។ អ្វីដែលយើងសំរេចបានគឺតាមរយៈការបណ្តុះបណ្តាលគំនិតរបស់យើងដោយការយកឧបសគ្គចេញពីចិត្តរបស់យើងដែលបង្កើតជាការបំភាន់នាំឲ្យមានការបែងចែក ការបែកបាក់គ្នានិងការគ្មានធាតុព្រះនៅក្នុងចិត្ត ។ ឧបសគ្គទាំងនោះមានៈ អវិជ្ជា(ការមិនដឹងអរិយសច្ចៈ៤) តណ្ហា(ការប្រាថ្នាលើសពីតំរូវការ) ឧបាទាន(ការប្រកាន់មាំ) ទិដ្ឋិ(ការយល់ឃើញខុស)មានះ(ការប្រៀបធៀប)ភាពលោភលន់ហួសប្រមាណជាដើម.....តែងបំផ្លាញយើងជានិច្ច។